همه مجریان دلخواه من (2)

بعد از انتشار پست قبلی و با توجه به بازتابی که در رسانه های جهان داشت،  خبرگزاری ها پیش از خبرهای اجلاس جنبش عدم تعهد ، خبرهایی از حاشیه های پست من ارائه می کردند. آقای ضرغامی هم گفتند در پایان سال برای انتخاب بهترین مجری،  به فهرست امیرحسین افرند رجوع خواهیم کرد. حتی دیشب خود حسینی بای با من تماسی داشت و درخواست مصاحبه ای برای اخبار بیست و سی داشت. ولی چون همیشه عادت داشته با رتبه های تک رقمی مصاحبه کنه وقتی از رتبه شش رقمی من در کنکور مطلع شد بی خیال مصاحبه شد!

با تمام این سختی ها و حاشیه ها ، برای اینکه انگ بدبینی و سیاه نمایی به من نزنید ، فهرستی از مجریان و گزارشگران محبوبم را هم ارائه کردم.

لطفا ادامه مطلب را ببینید

همه مجریان دلخواه من!

در همین رسانه ملی مجریان زیادی هستند که واقعا کار درست و با سواد هستند. شکل صحیح برخورد با مهمان برنامه را بلدند . مهم تر از اون اینکه با رفتار و گفتارشان به شعور مخاطب توهین نمی کنند. چه بسا زمان هایی که مجری یا گزارشگر توانایی به خاطر مسائل سیاسی از قاب تلویزیون کنار گذاشته شدند و چه زمان هایی که گزارشگران و مجریان متملق ولی بی استعداد همچنان به کار خودشان ادامه داده اند.

عده ای از این مجریان هستند که واقعا برای من غیرقابل تحمل هستند. من بنا به دلایل شخصی آنها را دوست ندارم و ممکن است شما برعکس من شیفته رفتار و گفتار آنها باشید. نه من می توانم شما را متقاعد کنم که آنها کار نابلد هستند و نه شما می توانید عقیده من را عوض کنید

پس اگر دوست دارید مجریانی که از آن ها متنفر هستم راببینید بی زحمت به ادامه مطلب رجوع کنید

فشن شو

 درِ ورودی آموزشگاه در سمت شرق واقع شده و کلاس اُرف که مخصوص آموزش موسیقی به کودکان است اولین کلاس در سمت چپ است. بعد از آن یک محوطه باز است که با تعدادی صندلی در طرفین مکان مناسبی است تا کسانی که هنوز نوبت کلاسشان نشده در آنجا بنشینند و منتظر بمانند. قبلا فقط یکی دو بار دیگر برای کلاس خودم مجبور شده بودم که جمعه صبح به آموزشگاه بروم و چون کلاس خودم روز دیگری بود مجبور بودم مدتی منتظر بنشینم. برای گذران اوقات انتظار در آموزگاه مجله های زیادی هست مثل زندگی ایده آل و راه و خانواده سبز و .... معمولا کسانی که منتظرند یکی از همین مجله ها را برای خواندن انتخاب می کنند. عده ای هم نت های درسشان را مرور می کنند . ولی من که از قبل احتمال می دادم مجبورم مدتی منتظر بنشینم ، یک مجله سینمایی همراه خودم آوردم بودم اما دریغ از خواندن یک صفحه!