دینگ دینگ
صبح به این زودی کی مسیج داده؟!
"29 دی روز هوای پاک گرامی باد!"
مسیج را نخوانده پاک می کنم. سوار موتور میشوم که مثل هر روز که از کنار زاینده رود رد بشوم و برسم سر کار... اصلا نمیشد نفس کشید. این قدر هوا آلوده است که کوه صفه پشت این مه مخفی شده . با نفس های کوتاه راهم را ادامه می دهم که ناگهان صحنه عجیبی می بینم. درست در روزهایی که گفته می شود برای کارهای غیر ضروری از خانه خارج نشوید و مهدها و دبستان ها تعطیل هستند، دقیقا رو به روی پل خواجو کلی صندلی چیده اند و بنرهای روز هوای پاک نصب کرده اند و می خواهند در این هوای عالی همایش برگزار کنند! آخه مگه مجبوریم همایش برگزار کنیم؟ امیدوارم از این مدعوین کسی کارش به اورژانس نکشد. (البته یک آمبولانس اورژانس آنجا از قبل حضور داشت! (حساب همه چیز را کرده اند!)
آقا برای من یک معضل اساسی پیش آمده، یک چیزی تو مایه های روبوسی های عید نوروز که آدم میمونه دو تا بوسه کافیه یا سه تا! حالا من هم در دیدار با افراد، میمونم که طرف میخواد دست بده یا نه! آخه بر طبق اون چیزی که عرف است فردی که سنش بزرگتره باید ابتدا دستش را جلو بیاره، رو همین منظور، من دستم را اکثر اوقات جلو نمیبرم، شخص مقابل هم تو همین شک باقی می مونه که همون سلام و علیک کافیه یااینکه به دست دادن هم باید ختم بشه!
خلاصه اینکه موقعیت های زیادی پیش میاد که هنگام سلام و احوال پرسی، یک دست همین جوری روی هوا باقی می مونه!
مدتی پیش یکی از خبرنگارها گزارشی برایم فرستاد که در انتهای تیتر مطلب که به صورت سوالی بود سه تا علامت سوال گذاشته بود. مثلا نوشته بود: اقتصاد ایران درست می شود؟؟؟
تو تلگرام برایش پیغام گذاشتم که در انتهای تیتر، گذاشتن سه تا علامت سوال درستنیست. چند روز بعد داشتیم در مورد سوژه های گزارشات باز هم در تلگرام صحبت می کردیم. چهار تا سوژه داد که همون اول دو تا از سوژه ها را رد کردم. بعد نوشت: پس بقیه سوژه ها چی؟؟؟
که دوباره نوشتم :" لازم نیست از سه تا علامت سوال استفاده کنید. در مورد سوژه ها همان طور که گفتم باید در جلسه مطرح بشود."
سریع در جوابم گفت: آقای فلانی عصبانی به نظر می رسید!
حالا نظر شما چیه؟ به نظرتون من الان عصبانیم؟! نه می خوام بدونم من الان عصبانیم؟؟؟ کسی چیزی گفت؟؟؟؟ نشنیدم؟! آره بابا خودم می دونم. من آدم خیلی آرومی هستم!