گاهی شرایط اونطور پیش نمیره که براش برنامه ریزی کردی یا احتمال میدادی که باید اونطور بشه

گاهی چنان در میان هجمه های روزگار گرفتار میشی که وسط روز حس میکنی از درون داری خالی میشی

ذوب میشی و در زمین فرو میری

این موقع هاست که دیگه نایی برای بلند شدن نداری 

 باید ساعت ها بشینی تا بلکه سرمای زمستانی وجودت، دلت را احاطه کنه

 اون وقت دوباره راه بیفتی به دنبال روزهایی که بهاری است...