روزانهها
همهپیوندها
- چکاوک
- چکاوک جدید
- جوگیریات
- نوشته های قلقل السلطنه
- دنیای دل آرام
- روزهـــــــای یـــــک عمــــر
- نگاه های ِ روزانــــه ی منــــــــ
- یک دل تنگ که دوست داره حرف بزنه
- لرمانتف
- در سایه سار تنهایی
- پرسه چی
- تا جنون فاصله ای نیست از اینجا که منم
- زنبور گاوی
- هدف بزرگ من
- خدا بزرگه!
- برای تو که همیشه ام هستی...
- برای فردای حافظه ام
- یادداشت های یک نیمچه روزنامه نگار
- سرمایه گذاری با 100 هزار تومان
دستهها
جدیدترین یادداشتها
همهبایگانی
تقویم
اردیبهشت 1400| ش | ی | د | س | چ | پ | ج |
| 1 | 2 | 3 | ||||
| 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
| 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
| 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
| 25 | 26 | 27 | 28 | 29 | 30 | 31 |
آمار : 292695 بازدید
Powered by Blogsky
این روزها، منفورترین بوی اصفهان را می شود استشمام کرد
بوی لجن هایی که 100 روز در آب های زاینده رود غوطه ور بودند
ولی حالا اینقدر باید گرمای سوزان آفتاب را تحمل کنند
تا خشک شوند
بوی لجن های مانده زیر آفتاب، تکرار خاطره دردناکی برای اصفهانی هاست که هر سال تکرار می شود
و ما می مانیم و انتظار برای دوباره زنده شدن زنده رود
امیرحسین
شنبه 27 خرداد‌ماه سال 1396 ساعت 08:31
واقعا هم دردناکه....
اصلا هیچ جذابیتی نداره شهر دیگه...
کاش میشد همیشه زاینده رود بود اصلا من خیلی بهش وابستگی دارم
و حالا با پر شدن اون صندلی خالی مجلس بعد دوسال که خالی بود و شخص منتخبی که با تقلب رفت دیگه امیدی به زاینده رود ندارم.