کاش یادمان نرود

این یکی دو  روز اخیر آروم آروم مردم را آماده شنیدن این خبر کردند. اول گفتند که بیشتر بیمارستان ها را گشته اند و ایرانی دیگری در آنها نیست. بعدتر گفتند 21 تریلی دیگر جسد وجود دارد که هنوز عربستان اجازه بازدید از آنها را نداده است. دیروز هم عنوان کردند که دیگرهمه بیمارستان ها را گشته اند و ایرانی دیگری در بین مجروحین وجود ندارد. امروز صبح هم کار را یکسره کردند. اعلامیه ای منتشر کردند که 464 نفر در این حادثه جان خودشان را از دست داده اند. متاسفانه مردم فراموش کاری هستیم. می دانم که تا یک ماه آینده این مسئله به شدت بررسی می شود و گفتگوهای خبری صدا و سیما و سایت ها و روزنامه ها به این موضوع می پردازند و هر کسی تحلیل جدیدی ارائه می کند. اما جو این خبر به زودی می خوابد. کمی بعدتر یادمان می رود عربستان با ما چه کرد. همین الان سقوط جرثقیل از یادها رفته است. یادمان می رود که یک سال گذشت. همین یک سال پیش بود که اسید پاشی های اصفهان سرتیتر خبرها بود. مردم جلوی دادگستری تجمع کردند و شعار دادند. یک سال گذشت از زمانی که هر روز قربانیان اسیدپاشی در رسانه  ها بودند و همه پیگیر سلامتشان بودند. یک سال گذشت... یادمان رفت...

الان هم همه داغداریم. نه اینکه از نزدیکانمان کسی را از دست داده باشم، اما داغدار آن هم وطنانی هستم که دو نفری رفتند و تکی برگشتند. خانواده ای رفتند و تنها آمدند... داغداریم.... اما کاش یادمان نرود که چه کسی مسئول این واقعه بود... کاش

امروز خبر درگذشت ناگهانی کاپیتان پرسپولیس همه را شوکه کرد... دارم به این فکر می کنم که دیشب وقتی هادی نوروزی می خواسته بخوابد چقدر احتمال میداده نیمه شب قفسه سینه اش درد بگیرد و طلوع خورشید را نبیند... چقدر نزدیک است...