حمله

مدت نسبتا طولانی است که در این مرحله به سر می برم. به اصطلاح رسیدم به غول مرحله آخر... در مرداد ماه با استاد به جمع بندی رسیدم که پایان نامه ام در چه زمینه ای باشد. در مهرماه هم از پروپوزالم دفاع کردم اما الان که به اواخر فروردین رسیده ایم هنوز کاری نکرده ام. هنوز می ترسم که به جنگ این غول بی شاخ و دم بروم. انتخاب استاد راهنمایم هم که داستان طولانی داشت و یادم نیست اینجا در موردش توضیح داده ام یا نه... اما خب چون می خواستم نام استاد اسم و رسم داری پای پایان نامه ام حک شود با استادی پروژه برداشتم که به غایت اهل ناز و تهدید و ارعاب است. اگر اسمش را بدون لفظ دکتر خطاب کنی تا دو ماه قهر می کند و اگر یک ماه سراغی از او نگیری یک نمره از پایان نامه کم می کند! خلاصه اینکه درگیری فکری شدیدی دارم. حتی روزهای خوبم هم با فکر پایان نامه تلخ می شود. می دانم پایان نامه مرحله سختی نیست، می دانم این مرحله هم می گذرد، می دانم که می شود و می توانم اما چیزی که الان بیش از همه اذیتم می کند کمبود وقت است. روزها دو کار را همزمان انجام می دهم و شب که به خانه می رسم جنازه متحرکی بیش نیستم. به شدت به دنبال وقت اضافه می گردم. اما می دانم که باز هم تبلی می کنم.

خلاصه اش این می شود که می دانم مشکل چیست، می دانم اگر بیشتر تلاش کنم به نتیجه می رسم، اما دوست داشتم الان این مرحله را رد کرده بودم...