دفتر 2

دیروز کمی زودتر دفتر اومدم. کمی کار عقب مونده داشتم که می خواستم انجام بدم. در بدو ورود یکی از همان پیرمردهایی که لب سکوی دفتر می نشینند به سراغم آمد. وقتی من را با عنوان مهندس خطاب کرد فهمیدم یه جای کار می لنگه. کلی کاغذ و یکی دو تا دفترچه دستش بود. کاغذ ها را که نگاه کردم دیدم مربوط به ماشین لباس شویی است که اخیرا خریده بود. از ضمانتنامه  و برگ نصب گرفته تا مراکز خدمات پس از فروش و دفترچه راهنما را آورده بود پیش من. می گفن اسم ماشین لباس شویی ما چیه؟! خودم هم اسم ماشین لباس شویی را نشنیده بودم.  کمی در مورد اسم و کارخونه و نمایندگی های ماشین لباس شویی براش توضیح دادم اما مشخص بود که قانع نشده .( همه این اطلاعات را هم خودم از روی دفترچه اش فهمیدم!)  آخر حرف اصلیش را زد و گفت بلد نیستیم با این ماشین، لباس بشوریم. می گفت یک حالت را بلدند که تو اون حالت ماشین دو ساعت و نیم کار می کنه و صدای وحشتناک میده و اینا...

دیگه فهمیدم این مهندس خطاب کردن من به چه دلیل بود! یک تعارف زدم که بیام نشون بدم چطوری کار میکنه  و همسایه پیر ما هم تعارف رو تو هوا قاپید. خلاصه اینکه به مدت یک ساعت رفته بودم خونه اش و برای خودش و همسرش که تنها زندگی می کردند توضیح دادم که چه لباسی را در چه دمایی و با کدام برنامه شستشو بشورند ! در مورد سیستم خشک کن ماشین هم براشون توضیح دادم که اگر نیازی به خشک کردن لباس ندارند، این سیستم را خاموش کنند.

هیچی دیگه ... این یک کار را نکرده بودم که کردم!