استاد عجیب

یکی از استادهای این ترم، به شدت خارجی است! ارشد را در سویس خوانده و دکترایش را هم در استرالیا گرفته. الان هم در استرالیا تدریس می کند و بنا به گفته خودش بنا به تعهد اخلاقی که به کشور و مردمش دارد به ایران می آید و درس می دهد. این استادِ به شدت خارجی که اغلب اوقات فارسی را با لهجه خارجی تلفظ می کند و تمام کتاب ها و جزواتی که معرفی می کند هم به زبان انگلیسی است ، کلا باکلاس است. از این هایی که فکر می کنی نهایت برخوردی که ممکن است با یک نفر داشته باشند برخورد لفظی از نوع نرم است! گذشته از این رفتارش هم کمی عجیب است! عجیب از آن نظر که چیزهایی از ما می خواهد که نمونه اش را ندیده ایم. مثلا یکبار گفت کل کلاس به گروه های 5 تا 6 نفره تقسیم بشویم با این شرط که گروه ها همه پسر یا دختر نباشند! برای ما که از بچگی تا به الان عادت به تفکیک جنسیتی داشتیم این کار، کاملا چیز جدیدی بود. گرچه پسرها از این موضوع استقبال کردند اما همه دخترها با این مسئله راحت کنار نیامدند و ترجیح می دادند گروهشان همه از دختر باشد! این بار هم که استاد سر کلاس آمد همان اول گفت به گروه هایی تقسیم بشویم و بعد به اجبار گروه ها را به صورت مختلط در آورد و متنی دستمان داد و گفت هر گروه در این مورد بحث کند. تا اینجای کار خوب بود اما بعد از نیم ساعت گفت که صندلی های کلاس را به صورت گرد بچینیم و همه دورتادور کلاس بشینیم و در مورد آن موضوع بحث و مناظره انجام بدیم. گرچه این کار نامتعارف بود اما فکر می کنم که بیشتر کلاس ها در این مقطع باید به همین صورت برگزار بشه. باید رو به روی هم بشینیم و به چشم های هم زل بزنیم تا بتونیم بعد ها هم در جمع صحبت کنیم. وقتی دورتادور کلاس نشسته بودیم ناخودآگاه خیلی از بچه ها سرشان زیر بود و زمین را نگاه می کردند...اون موقع بود که صدای بعضی از بچه ها را برای اولین بار شنیدم. همیشه عادت داشته ایم که در کلاس فقط صدای استاد باشد و بقیه فقط و فقط شنونده باشند.

استادمان این هفته به استرالیا می رود و گفته بقیه کلاس ها به صورت آنلاین برگزار میشود که هنوز هم نمی دانیم کلاس آنلاین چیست و چگونه برگزار میشود!