به جهنم

در پست قبلی دیدید که در تمام طول مسیر، صندلی نفر جلویی کاملا به حالت خوابیده بود برای همین من برای بلند شدن از روی صندلی با مشکلات عدیده رو به رو بودم. در ردیفی که من نشسته بودم و البته در صندلی آن طرف اتوبوس، خانم مسنی نشسته بود. تمام صندلی های اتوبوس در زمان حرکت پر نشده بود و برای همین صندلی کنار آن خانم خالی بود و در نتیجه اولین نفر در محدوده آن خانم ، من بودم. بار اول خانم مسن با مهربانی خاصی از من آب خواست که با زحمت از روی صندلی پا شدم و از یخچال برایش آب آوردم. باز دوم بالش می خواست.باز هم و به زحمت انجام دادم .اول کار "آقا" صدایم می کرد اما بعد از انجام موفقیت آمیز درخواست هایش به درجه "پسرم" نائل شدم!

اواخر مسیر می خواست به پسرش خبر بدهد که نزدیک اصفهان است و احتمالا می خواست بگوید که پسرش به ترمینال بیاید. هر کار میکرد نمی تونست با گوشی به پسرش زنگ بزند. در نتیجه من را صدا کرد تا شماره پسرش را بگیرم و جالب تر از همه این بود که شماره پسرش را در گوشی ذخیره نکرده بود!

-  0913913

-  خب ؟

-  نه اشتباه شد. 0912913

-  خب بعدش؟

-  نه 0913912

بالاخره شماره را گرفتم. اما ناگهان مثل اینکه قسمت هیجان انگیز یک فیلم سینمایی خارجی  شروع شود، خانم مسن زد کانال پنج و به زبان یا لهجه ای که نمی شناختم با صدای بلندی بر سر پسرش داد می کشید. همین فریادهای او بود که دختر خانم صندلی جلویی را بیدار کرد. هر کاری کردم نمی فهمیدم که چی می گوید و چی می شنود اما مشخص بود که در حال اعتراض کردن بود. فقط " به جهنم" آخر تماس اش را متوجه شدم...

خوب شد که در طول مسیر درخواست هایش را انجام دادم ...و گرنه یک " به جهنم" می شنیدم یا برخورد از نوع فیزیکی در انتظارم بود

*این پست قبلا نوشته شده و الان منتشر شده! برای همین بدانید و آگاه باشید که الان به نت دسترسی ندارم و کامنت ها با تاخیر تایید می شوند