دارو

یکی دو هفته پیش خبری خوندم مبنی بر اینکه طی مصوبه ای قیمت دارو از 40 تا 90 درصد گران می شود. بی درنگ با خوندن این خبر ، سهام شرکت های دارویی را خریدم و از فردای اون روز دیدم که ارزش سهام شرکت های دارویی افزایش پیدا کرد. اما این همه ماجرا نیست. همه ما در خانواده ، فامیل و یا دوستان کسانی را داریم که مشتری دائمی داروخانه ها هستند. کسانی که مثل من نوعی محتاج فقط کدئین نیستند. کسانی که سردرد ، عادی ترین دردشان است. چند روز پیش هم خبری خوندم که با نهایت پررویی می گفت قیمت انسولین چهار برابر شده. یاد دوستم افتادم و زنگ زدم و پرسیدم الان وضعیتش چطوره؟ قبلا تو سلف دانشگاه دیده بودم که بعد از خوردن ناهار جعبه مخصوصش را باز کرد و همونجا انسولینش را تزریق کرد. می گفت چاره چیه...

انسولین که از قیمت 3500 شده 12500 ، شاید جزء ارزون ترین دارو ها باشه. آمپول هایی هست که باید ماهی چند بار تزریق بشه و قیمت میلیونی دارد. خدا هیچ کس را مریض نکند اما اوضاع جالبی برای دارو نداریم.

خبرهای دارویی تمامی ندارد. دیشب که بازهم خبرها را چک میکردم نوشته بود که 70 میلیون دلار دارو در گمرک منتظر ترخیص است و اگر در همین چند روز ترخیص نشود همه فاسد میشوند. علت ترخیص نشدن هم ،همان دلیل همیشگی نبود ارز است.

وقتی من با خرید سهام دارویی سود می کنم، مسلما کسانی هم هستند که از ترخیص نشدن داروها ، از نرسیدن داروها به بیماران و کمبود دارو در کشور سود می برند. خوشا به حال آنها و خانواده هایشان که از چه راهی کسب سود می کنند. در همین حال است که شخص اول اجرایی کشور این روزها مدام در تلویزیون ظاهر میشود و  فقط آمار ارائه می کند. نه انگار که نه انگار...

به حق همین ماه عزیز امیدوارم هیچ کسی مریض نشود . برای شفای همه بیماران دعا کنیم.

پی نوشت : "محمود استاد محمد" پیشکسوت تئاتر از دنیا رفت. او به خاطر بیماری مجبور بود از دارویی خاص استفاده کند که به علت نایاب شدن این دارو در کشور ، حال او وخیم شد و امروز صبح دار فانی را وداع گفت...روحش شاد