افرند
افرند

افرند

نخاع زندگی

دیشب برنامه پشت صحنه در مورد  "زهرا نعمتی " بود

بعد از اون داشتم تلفنی با دوستی صحبت می کردم

 بهش می گفتم این را الگو قرار بده

 و ببین وقتی تو هیجده سالگی و با وجود داشتن کمربند مشکی تکواندو

تصادف میکنه و فلج میشه

 باز هم راهش را ادامه میده و میشه تنها زن طلایی  المپیک و پارالمپیک ایران


دوستم می گفت درسته که من تصادف نکردم و نخاعم آسیب ندیده

اما شرایط من از اون سخت تر بوده

 باور نکردم

ولی  با حرف های دیشبش

حرف هایی که ته دل مونده بود و غبار  گذر سال ها  ،پوشونده بودشون

باور کردم

مشکلات روحی هم به شدت آسیب می زنند

به نخاع زندگی یک فرد...

نظرات 16 + ارسال نظر
جزیره دوشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 20:00

با دو خط اخر پستت شدید موافقم
این برنامه فوق العاده ست. پشت صجنه رو میگم، عاشقشم یعنی.عین پتک میمونه لامصب. چنان محکم سیلی میزنه که ردش تا چند روز میمونه رو صورت ادم،امیدوارم یکیش چنان صورتمو کبود کنه که تا اخر عمر اثرش بمونه....

اوه اوه
تصور این که با پتک سیلی بخوری درد آوره

فالگیر دوشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 20:22 http://www.falgir64.blogfa.com

سلام
ما هم معتقدیم که مشکلات روحی کم از مشکلات فیزیکی سد نمیشن در مقابل حرکت و قدم برداشتن رو به جلوی آدم.البته خب معلولیت خودش یه پله بالاتره. هم فکرت هم جسمت قفله زمینن که خیلی دردش بیشتره.

هر کدومش شرایط خاص خودش را داره

مریم انصاری دوشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 21:07

چقدر دوست داشتم این پست شما رو.

مشکلات روحی، آسیبی که می زنه به زندگی یه فرد، به نظر من، به مراتب آسیبش بیشتره.

آدم اگه جسم سالمی نداشته باشه، ولی روحیه ی خوبی داشته باشه، هیچ مانعی رو سر راه خودش نمی بینه و حرکت می کنه و بالاخره به نتیجه می رسه.

اما اگه جسمش کاملاً سالم باشه ولی روحیه ش رو از دست داده باشه، حتی توانایی اینکه یه مگس رو از خودش دور کنه، نداره!

مثال جالبی گفتی
توانایی دور کردن مگس...

شبـــ نم دوشنبه 14 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 21:20

اینکه یکی بتونه مثل زهرا نعمتی با مشکلش کنار بیاد خیلی کم پیدا میشه ...امثال اون استثناء هستن ..
کاش بازتر نوشته بودی اما اینجوری هم که تو نوشتی ،دوست تو هم باید یه استثناء باشه توی مشکل خودش ...

شما بیا بنویس چرا اون روز تموم عصر را تو بغلش گریه کردی تا من هم بازتر بنویسم
والا...

علیرضا سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 09:41 http://www.ghasedak68.blogfa.com

سلام...
منو که میدونی دیگه چرا؟خیلی وقته به این جمله آخرت ایمان پیدا کردم

اوهوم
درونت را از چشمات می خونم

مریم سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 15:08 http://www.najvaye-tanhai.blogsky.com

سلام امیرحسین
اون برنامه فوق العاده زیباست
اما اینجا رو هم درست گفتی نخاع زندگی قطع بشه سختیش بیشتر و تاثیرگذارتره تا نخاع جسمی
ایشالله که هیشکی نخاع زندگیش قطع نشه

اکثر قسمت های این برنامه را دیدم
برنامه خیلی خوبیه

عارفه سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 16:18

اوهوم .
با دو خط اخر موافقم.

نیلو سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 18:31

میخوای من یه دور درد و دل کنم باهات ببینی وضع نخاعم آسیب رو رد کرده کلا قطع شده
هر وقت پشت صحنه رو میبینم کلی عذاب وجدان میگیرم از خود بی خاصیتم :(((

بیا بگو ببینم اصن نخاعی واسه ات مونده یا نه...

تلاش سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 21:41

ای بابا اینجا مثل اینکه هیشکی نخاع نداره..
اما من انگار نخاع د ارم هااا..
راستی این برنامه که گفتی کی ها نشونش می ده؟
پس چرا من ندیدمش.

علی(شیدا) سه‌شنبه 15 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 23:54 http://sheyda07.blogfa.com

یعنی دو خط آخر رو خیلی قبول دارم...
مخصوصا اینروزا که میزنند به روحم زخم میزنند بعد خودم با هزار بدبختی پانسمانش میکنم و تا این یکی هنوز خوب نشده یه نفر دیگه میاد و میزنه توی نخاعم.

مسافر چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 15:19

موافقم...مشکلا روحی ادم رو مرده متحرک می کنه..بدون احساس بودن

میتینگ انلاین چهارشنبه 16 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 19:27 http://meetingonline0.blogfa.com

هیچ کدوم دلیل خوبی نیست.
این برنامه رو هم ندیدم.
اما حاضرم کل بندازم که دلیل خوبی نیس.

نه دوست من
من حاضر نیستم کل بندازم

عارفه شنبه 19 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 16:10 http://ashianeye2.blogsky.com/

امیر؟ کوجی؟ خجالت بکش پاشو بیا بینیم. اخر سالی

کوجی؟!
یاد کوجی زادوری افتادم

عارفه شنبه 19 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 16:15 http://ashianeye2.blogsky.com/

اه امیر این قده بدم می اید می زنه درصورت موافقت مدیر نظر شما نمایش داده می شود.
خو حالا اخر هفته ها نباشی چرا باید نظر ها تاییدی باشه.
برس دار دیگه تو رو خدا. اصلانش هم خوب نیست. امیر!!!!!!!!!!!! امیروفسکی بردار دیگه باشه؟

خب من هنوز مزیضم

لرمانتف دوشنبه 21 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 18:02 http://kakestan.blogfa.com

هیچ وقت دردهای دیگران رو کوچیک و بی اهمیت به حساب نیارید. این سنگینیش برای ادم ها ،از سنگینی ِ‌دردشون هم بیشتر ِ‌... آدم ها نیاز دارن که فهمیده بشن :)

رها دوشنبه 21 اسفند‌ماه سال 1391 ساعت 20:52 http://fair-eng.blogsky.com

بله مشکلات روحی آدم رو از پا در میاره...
و به قول لرمانتف عزیز هیچ وقت نباید درد های دیگران رو کوچیک و بی اهمیت شمرد، ما توی زندگی دیگگران نیستیم و نی تونیم درک کنیم.
لازمه گاهی از خودمون بیرون بیایم و ببینیم اطرافیانمون با چه مشکلات عظیمی دارن دست و پنجه نرم میکنن! اون وقته که مشکلاتمون خیلی کوچیک به نظر میان!
سبز باشید

برای نمایش آواتار خود در این وبلاگ در سایت Gravatar.com ثبت نام کنید. (راهنما)
ایمیل شما بعد از ثبت نمایش داده نخواهد شد