میرداماد و افلاطون!

سریال "تنهایی لیلا" که این شب ها از شبکه 3 در حال پخش است موضوع کلیشه ای را انتخاب کرده که با مفاهیم گل درشتی همراه شده است. این که دختری که مدت ها خارج از کشور بوده است و با آداب و رسوم ما آشنا نیست، شبی به امام زاده ای پناه می برد و متولی امام زاده هم برای اینکه آن شب به گناه دچار نشود دست خود را روی آتش می گیرد و انگشتانش را می سوزاند و غیره... داستانی که احتمالا از زندگی میرداماد الهام گرفته شده است. اما خب من نمیدونم باید فکر کنم در جایی که نویسنده و کارگردان در آن زندگی می کنند  این شرایط وجود دارد که پسر و دختر نمی توانند چند ساعت در کنار هم باشند؟ و اگر باشند حتما باید یکی یک جایی از خود را بسوزاند تا مبادا پای افلاطون به وسط آید؟ اینکه ما غیر از دیگران هستیم آیا؟  اگر این شرایطی که در این سریال نشان می دهند با عقل و منطق جور باشد که آقا من باید تا به حال تمام اعضا و جوارح خودم را سوزانده باشم!!