اندازه فندق

دیشب که از سرکار برمی گشتم ، تو ماشین داشتم موج های رادیو را را بالا پایین می کردم که گذرم به یکی از مسابقه های رادیویی رسید که دو نفر شرکت کننده داشت که از طریق تماس تلفنی در مسابقه شرکت کرده بودند. یکی از بخش های مسابقه به این صورت بود که مجری عبارتی را می گفت و شرکت کننده ها باید سوالی چهار جوابی طرح می کردند که جواب آن همان عبارتی باشد که مجری گفته بود.

عبارتی که برای شرکت کننده شماره یک در نظر گرفته بودند " قله دماوند" بود. کمی فکر کرد و گفت قله دماوند در کدام استان واقع شده؟ مجری توضیح داد که قله دماوند نباید در سوال باشد بلکه باید یکی از گزینه های سوال و در واقع جواب آن باشد. دوباره شرکت کننده فکر کرد و گفت قله دماوند چند متر است؟ باز هم مجری توضیح داد که قله دماوند نباید در عنوان سوال باشد و باید به جای یکی از گزینه ها باشد. این بار شرکت کننده گفت بلند ترین قله ایران کدام است؟ قله سهند، قله دنا ، قله زاگرس!

خلاصه از این شرکت کننده قبول کردند و سراغ شرکت کننده دیگر رفتند. باز هم مجری برای شرکت کننده توضیح داد که باید سوال چهار جوابی طرح کند. عبارت که برای این شرکت کننده در نظر گرفته شده بود " 12 اردیبهشت" بود. اول گفت که 12 اردیبهشت چه روزی است؟ مجری که کلافه شده بود گفت عزیز من باید سوال طرح کنی و نباید 12 اردیبهشت در سوال باشد و باید یکی از گزینه ها باشد... باز هم فکر کرد و این بار گفت 12 اردیبهشت ولادت کدامیک از ائمه اطهار است؟ مجری این بار بی خیال این شد که 12 اردیبهشت نباید در سوال باشد، فقط به این اکتفا کرد که ولادت ائمه اطهار به تاریخ هجری قمری است و نه هجری شمسی... شرکت کننده باز هم فکر کرد. این بار گفت الف: 12 اردیبهشت ب: 13 اردیبهشت ج: 14 اردیبهشت...کلا سوال را بی خیال شده بود و فقط گزینه ها را می گفت. جالب اینجا بود که وقتی از او قبول نکردند اعتراض می کرد که درست پاسخ داده و به او وقت نداده اند...

در انتهای مسابقه و بر خلاف روال معمول که یکی از دو شرکت کننده برنده می شود این بار هیچ کدام از دو شرکت کننده که دانشجوی معماری و مکانیک بودند برنده نشدند...