قرارداد

 دو بار آرام بر در می زند و وارد می شود. اول فکر کردم یکی از مشتری های جدید است. بعد جلوتر که آمد دسته قبضی در دستش دیدم و فکر کردم از طرف خیریه امده که بگوید پول بدهیم و رسید آن را تحویل دهد. نزدیک میز که رسید کارتش را نشان داد و گفت آتش نشانم. باز هم فکر کردم برای آتش نشانی از کمک های مردمی استفاده می کنند! بالاخره لب باز کرد و گفت برای شارژ کپسول آتش نشانی آمده ام. نشت و در دسته قبض ها چیزی نوشت.

گفت کاسبی خوب است؟ گفتم که ما کارگزاری هستیم و مشتری آزاد نداریم. وقتی فهمید زیر نظر بورس هستیم گفت که میشه اسم یک نفر را سرچ کنم و ببینم چقدر سهام دارد؟! توضیح دادم که این کار شدنی نیست. اگر هم شدنی بود اجازه این کار را نداشتیم.

سر درد دل اش باز شد. گفت ده سال پیش 560 میلیون به یک نفر برای سرمایه گذاری داده اند و او که یک خانم بوده پول را بداشته و رفته. میگفت 18 میلیارد تومان پول از دیگران گرفته و الان خبری از او نیست. پول ها را هم در سهام، طلا و ساختمان سرمایه گذاری کرده!

با تعجب پرسیدم 560 هزار تومان از شما گرفته؟ گفت: نه 560 میلیون تومان!!!

همه سرمایه خانواده را نقد کرده بودند و به آن خانم داده بودند و ده سال است که دیگر خبری از او نیست. میگفت تا تهران رد او را زده اند و می داند سر کدام میدان ساختمان 20 واحدی دارد. پلیس هم گفته آدرس او را پیدا کنید تا ما بیایم و او را دستگیر کنیم!

آخر سر گفت حاضر است قراردادی 300 میلیونی ( تومان!)  با من ببندد که من ردی از آن خانم در بورس پیدا کنم!!!