شیک و مجلسی

برای اولین بار سر آزمونی حاضر شدم که به صورت الکترونیکی برگزار میشد. یک سیستم و با تجهیزات کامل جلوی هر نفر بود و باید تست ها را میخوندیم و جواب صحیح را کلیک می کردیم. مزایای این آزمون در این بود که دیگه برای بار هزارم اعلام نمیکردن که چه شکلی باید گزینه مورد نظر را پر کنیم و از مداد سیاه نرم استفاده کنیم. خبری هم از پیش درآمدهای همیگشی آزمون ها نبود. اما خب برای منی که هیچوقت نتونستم و نخواهم توانست که با کتاب های الکترونیکی کنار بیام و همیشه فایل های پی دی اف مهم را پرینت کردم تا بتونم بخونم، این آزمون ها هم نمیتونه برام جالب باشه. عادت کردم که همیشه برگه های آزمون را ورق بزنم، خط خطی کنم، سیاه کنم و حتی گاهی وقت ها پاره کنم. اما تو این آزمون فقط حق داشتیم کلیک کنیم. اگر میخواستیم یادداشت برداریم یا هر کاری دیگه ای نمیتونستیم از کاغذ استفاده کنیم و برای یادداشت کردن هم یک گزینه گذاشته بودن که با کلیک بر روی اون یه صفحه تکست باز میشد...

این امتحان خیلی شیک و مجلسی بود. تقلب هم که عمرا بشه کرد. چون کلا چیدمان سوال های هر نفر با کناری تفاوت داشت و هم اینکه هر نفر داخل استیشن مخصوص خود بود و نمیشد برگه یا مانیتور نفر کناری را دید.

بعد هم وقتی امتحان تموم میشد باید روی گزینه پایان آزمون کلیک میکردی و شیک و مجلسی پا میشدی میرفتی...آخه این که نمیشه. باید برگه را تحویل یه نفر بدیم؟! من که به شخصه وقتی آزمونم تموم شد فکر میکردم یک چیزی جا گذاشتم . آخر هم رفتم از یک نفر پرسیدم حالا باید چیکار کنم؟