امر خیر و آجیل و کرسی :)

+ دیروز یک آقایی درِِِ ِ دفتر را باز کرد و بی مقدمه وارد دفتر شد. دست هایش را تو جیبش کرده بود. نگاهی به در و دیوار دفتر کرد. پرسیدم بفرمایید؟! گفت برای امر خیر خدمتتون رسیدم! تو دلم گفتم من هنوز قصد ادامه تحصیل دارم! بعد فکر کردم در یک خیریه کار میکنه و فکر کرده اینجا چیزی شبیه دفتر بابک زنجانیه و می خواهد ما هم در امر خیر شریک باشیم! پرسید فلانی را میشناسید؟ گفتم اسمش را شنیدم . چطور؟ گفت اومدن خواستگاری دخترم و میخواهم بدونم چطور خانواده ای هستند؟!

قبلا گفته بودم هر کسی روی دفتر ما تعبیر خاصی میگذارد و برای هر خواسته ای وارد دفتر ما میشند اما فکر نمی کردم در این مورد و اون هم از من سوال بشه!!! :)

+ یک آجیل فروشی نزدیک خونه ما هست. یک بار در مورد مسائل سرمایه گذاری از من سوال پرسیده بود. وعده کرده بودم که دیروز برم مغازه اش و در این باره مشاوره بدم. وقتی شروع به صحبت کردیم و داشتم به سوالات و ابهاماتش پاسخ می دادم، از بهترین پسته هایش داخل یک ظرف ریخت و گذاشت جلوی من...بعد هم گفت از هر نوع آجیل که دوست دارم بخورم! البته من چیزی نخوردم اما آخر کار به عنوان حق مشاوره دو تا هات چاکلت بهم داد...اصن تو کف این مبادله پایاپای هستم :)

+ با وجود آخرین مدل های سیستم های گرمایشی و شوفاژ و پکیج و ... ، ما همچنان یک کرسی برقی داریم که گذاشتیم رو به روی تلویزیون. اونجا پاتوق شب نشینی های ما شده... گرچه هر کسی کنار تماشای تلویزیون سرگرم کار خودش هست اما همین کنار هم بودن لذت خاص خودش را داره. تجمیع بافتنی بافتن، کتاب خوندن ، روزنامه خوندن، گشت و گذار در اینترنت و ... فضای جالبی راه انداخته :)