رخ نمایی
حتما خبر دارید که حدود ده روز پیش در یک شب دو ماشین مدل بالا و گران قیمت در دو نقطه مختلف شهر تهران به در و دیوار و درخت خوردند و اکثر سرنشینان ماشین ها فوت شدند. یکی بی ام دبلیو گران قیمتی بود که با سرعت بالا با گارد وسط اتوبان تصادف کرد و چون ماشین کروک بود هر چهارسرنشین به بیرون پرتاب شدند. دیگری هم پورشه زرد رنگی بود که با سرعت به درخت برخورد کرد و راننده خانم این ماشین سر منشا جنجال دنیای مجازی شد. همانجایی که مردم نمی دانم از کجا صفحه اینستاگرام اش را پیدا کردند و همان قضیه مسی و داور استرالیایی و ایوان زایتسف و ... پیش آمد.
داستان از اینجا شروع شد و به سخنرانی های مقامات و مسئولین رسید که از جولان دادن جوان های مایه دار با خودروهای گران گلایه کردند. پلیس هم برای اینکه خودی نشان دهد و بگوید ما هم هستیم چند شب است که در اتوبان ها و آزادراه های تهران به دنبال ماشین های لوکس می گذارد. کلیپ های تعقیب و گریز را هم در اخبار مدام نشان میدهد که شاید درس عبرتی باشد. در انتهای پست یکی از همین کلیپ ها را گذاشته ام که اگر دوست داشتید تماشا کنید.
اما مسئله مهم واقعیتی است که در حال حاضر با آن رو به رو هستیم. واقعیت خود برتر بینی عده ای که ماشین گران خاص سوار می شوند یا شغل خاص دارند یا خانه خاص دارند یا خلاصه خاص هستند! در همین کلیپ ها می توانید ببینید که رانندگان این ماشین ها چه برخوردی با پلیس و دوربین و در اصل بقیه مردم دارند. همان جایی که راننده ماکزیما با لحن خاص می گوید با این ماشین انتظار داری با سرعت 20 تا برم؟! یا راننده پرادو بعد از به هم ریختن شهر می گوید ماشین خریدم، رانندگی ام هم خوب است و اتفاقی هم نیفتاده. بدتر اینکه همه این ها را هم با لحنی می گوید که اصل خودبرتر بینی در آن مشخص است. یا در گزارش دیگر از راننده تقریبا نوجوان بی ام دبلیو می پرسد این ماشین چقدر قیمت دارد و می گوید 250 میلیون. وقتی می پرسد این پول را از کجا آورده ای می گوید دو سال کار کردم و این ماشین را خریدم. اگر این دو سال هیچ چیزی هم نخورده باشد و هیچ خرجی نداشته باشد یعنی ماهی ده میلیون درآمد داشته ...
حتی اگر این کلیپ ها را هم ندیده باشید حتما در خیابان ها با ماشین های گران قیمتی مواجه شده اید که وسط خیابان پارک کرده اند و هیچ کسی هم برای آنها بوق نمی زند! یا حین رانندگی یکی از این ماشین ها را دیده اید که با سرعت و صدای خوفناک زا کنار شما عبور کرده است. اگر یک ساعتی هم در شب ها به مکان های " دور دور" این ماشین ها سر بزنید، افراد زیادی را می بینید که مدام یک خیابان را می روند و بر می گردند و ماشینشان را به رخ دیگران می کشند...متاسفانه این دردی است که کم کم به یک اپیدمی تبدیل می شود. جایی که طبقه متوسط جامعه هر روز کوچک تر می شود و اختلاف بین طبقه ضعیف و ثروتمند هر روز بیشتر از قبل ... دردی که از قدرت نشات می گیرد حالا گاهی این قدرت خودش را در پول نشان می دهد ولی ممکن است در هر جایی ظاهر شود...
بر مال و جمال خویشتن غرّه مشو
کان را به شبی برند و وان را به تبی !
(سعدی علیه الرحمه )
سلام افرندجان
درجامعه ای زندگی میکنیم که مال و سرمایه قدر و منزلت میاره متاسفانه!..و مافیای پول و قدرت در رده هاب بالای حکومته !
از اتفاقی که برا آقای قهرمان اتوموبیلرانی ایران و دوستانش در تصادف بی ام و..و آن دختر پورشه سوار در ولیعصر افتاد متاسف شدم واقعا...و شاید بیشتر از اون ، از جوی که راه انداختند. حکومتی که آقازاده هاش جزو رده های اول واردات ماشینهای خارجی بوده..و میگن ماهها قبل از شروع مذاکرات و وقتی بوی توافق و برداشتن تحریمها میومده بلند شدن رفتن برا بستن قراردادهای نمایندگیهای جدیدترین و مدرنترین اتوموبیلهای خارجی و سرودست میشکستن که از هم بقاپن.. دیگه چه حرفی میمونه..
حق پشت و پناهت..
این مطلبیه که بهش فکر کردم...نه فقط فکر که به برخورد خودم هم فکر کردم که چقدر تفاوت قائل میشم برای ادمایی با ماشین های مختلف...
حقیقت این خود بزرگ بینی ناشی از برخورد اشتباه مردم هست وا حدی جدای از مسئولین که توازن قدرت رو بهم زدن...وقتی طرف تا شصت پاش نرفته تو چشمش خودش رو از دولا بودن جلو یکی با ماشین خوب خارج نمیکنخ..چی میشه گفت...طرف حس خاص بودن میکنه...حس برتر بودن
..
امان از تازه به دوران رسیده هایی که عقده ی خاص بودن و شاخ بودن دارن.
ای بدم می اید خجالت نمی کشن هم دستشون تو جیب بابا هاشون یعنی این دسته از پسرا مفت نمی ارزن بی عرضه ی به تمام معنی.
اشکال از این جا آب می خوره مال مردم خوری و حروم خوری مثل اب خوردن شده. نمی خواهم بگم هر کی پولدار است حروم خور است ولی از نوع زندگی کردن ها به خوبی می شود فهمید
یه بنده خدایی می شناسم از نظر پولداری ده تای این ها رو می گذاره تو جیب بغلش ها خیلی خوبم زندگی می کنه نه که بگم زاهدانه زندگی می کنه ولی دوست دارم به اندازه ی یک پست فقط زندگیشون و تعریف کنم. کسی که واسه پول هاش زحمت کشیده و به جایی رسیده نحوه ی زندگیش با اون هایی که پول باد اورده دارن کلا متفاوت است.
یعنی دوتا پسر های این و ببینی فکر نمی کنی این دوتا پسرهای یکی از پولدارترین های ایران هستن.
باباشون بعد لیسانس بهشون گفته خودتون بروین کار کنین در امد داشته باشین با پول های خودتون زندگی کنین. زیر پای یکیشون ۲۰۶ است اون یکی هم تو لندن داره از بهترین دانشگاه اون جاا دکترای اقتصاد می گیره خرجشم اون جا کار می کنه خودش در می اره.
خود طرف چرا یه ماشین خیلی خوب داره اما تو شهر با ال ۹۰ رفت و امد می کنه می گه اون ماشین شهر نیست مال جاده و... است.
بعد فکر کن چه قدر طرف فهمیده است بهش گفته بودن بیا برو تو کار واردات فلان چیز خیلی سود داره ما پارتی می شویم درصد بده اون وقت طرف گفته بوده گیرم سود داشته باشه پول رو پولم بیاد چه دردی از مملکتم دوا می شود چهار نفر کار پیدا می کنند؟ نون سر سفره ای می رود چرخ های مملکت می چرخه. این تفاوت زندگی یک ادم سالمی که زحمت کشیده به جایی رسیده با کسی که از هر طریقی شده پول باد اورده جمع کرده.
عاقا حرف که زیاد داریم ولی زور نداریم...برای زدن حرف باید زورت برسه..زورت که نرسه باید زور بشنوی و ببینی ...خلاص...
بخشی از پولدارها همیشه خودبزرگ‌بین بوده اند. درست گفته‌اید که از "مقامات و مسئولین" شروع شد. اگر استناد ِقانونی‌ای از تخلف در مالیات و غیره در کار نیست اصلن چرا باید این‌قدر روی این موضوع تمرکز بشه و رسانه‌های عمومی به صورت ِغیر ِطبیعی به این موضوع بپردازند
موفق باشین