رفتینگ

پنج شنبه ای که گذشت، از طرف روزنامه رفته بودیم " رفتینگ" در امواج خروشان زاینده رود. از آنجا که زاینده رود دیگر جان سابق را ندارد آب جریان عادی داشت و کلا نمیشد تعریفی که از رفتینگ می رود را در این آب آرام اجرا کرد. خلاصه اینکه سوار قایق ها شدیم و ده نفر کنار هم نشسته بودیم و پارو می زدیم بلکه خودمان بتوانیم هیجان آب خروشان را ایجاد کنیم.

در این بین نفر کناری من کسی است که اکثرا در مورد موارد دینی و قرآنی در روزنامه مطلب می نویسد و آدم جا افتاده ای است. از شما چه پنهان که ایشان از اول تا آخر مسیر زیر لب ذکر می گفتند تا مبادا برای کسی در این آب خروشان اتفاقی بیفتد! آنجایی هم که در جهت ایجاد شادی و نشاط به قایق های دیگر که از خودمان بودند آب می پاشیدیم، ایشان لب شان را گاز می گرفتند و همه را به خویشتن داری دعوت می کردند!