رو ترازو پهلوون نمیشه ساخت

در این کویر بی برنامگی صدا و سیما ،  یک برنامه ای هست که در یک سطح  و کلاس بالاتری پخش می شود. برنامه ای که  از هفته پیش پخش میشه و به نظرم هم طرح و ایده جدیدی داره و هم از نظر اجرا کار قابل قبولیست. تهیه کننده و کارگردان این برنامه احسان علیخانی است. برنامه پشت صحنه به زندگی خصوصی قهرمانان المپیک وارد میشه و از زندگی شخصیشون میگه. هر کدام از ورزشکاران و قهرمانان المپیک هم به سلیقه و دلخواه خودشان پنج نفر از کسانی که در موفقیتشان سهیم بودند را به همراه خود به برنامه می آورند.

هر قسمت از برنامه داستان خودش را دارد. مثلا  قهرمان طلایی پارالمپیک را می بینیم که هنوز زندگی عشایری اش را رها نکرده و بعد از مسابقات بر میگردد و چوپانی می کند. یا مادر یکی از  قهرمانان  از زمانی که پی به معلولیت فرزندش برده می گوید و یا پدری از سختی های بزرگ کردن فرزندش. یکی از خط قرمزهایی که برنامه رد کرده این است  که همسر ورزشکاران در برنامه حضور دارد و حتی باید  به سوال علیخانی در مورد بدترین خصیصه شوهرشان جواب دهند. گرچه به خاطر زنده نبودن برنامه خیلی از موارد امکان سانسور شدن را دارند اما همین که احسان علیخانی بعد از ماجرای برنامه تحویل سالش باز هم توانسته آنتن صدا و سیما را در اختیار بگیرد جای شکر دارد.

از همه اینها که بگذریم قسمت پایانی برنامه برگ برنده آن است. بر خلاف تمام برنامه ها مجری زودتر از همه استودیو را ترک می کند. ورزشکار قهرمان خانواده اش را به سکوی اهدای مدال دعوت می کند و این بار او به پاس تمام سختی هایی که برایش متحمل شده اند به آنها مدال می دهد و از آن ها سپاس گذاری می کند.

تیتراژ پایانی هم کار مشترک محسن چاوشی و فرزاد فرزین است که از اینجا می توانید دانلودش کنید.

این برنامه شنبه تا چهارشنبه از شبکه 3 ساعت 19:45 پخش میشه...