خداحافظ

بامداد فردا زمانی که هنوز خیلی مونده تا هوا روشن بشه از خونه بیرون میزنم. باید برم دنبال تک تک بچه ها و وسایل را بار کنیم و بزنیم به جاده. اولین بار زمانی که راهنمایی بودم به دور از خانواده سفر رفتم. نمازجماعت تو مدرسه مون برپا میشد و یک روز گفتند هر کس امروز نماز بوده بیاد ثبت نام کنه برای سفر به شیراز. تجربه دلنشینی بود که به دور از خانواده و تنهایی سفر کنم. بعد از اون سفر دلنشین و پرخاطره و بازدید  حافطیه و سعدیه ، سفرهای زیادی به مشهد داشتم. آن هم بیشتر به صورت اردوهای دانش آموزی بود. اما این بار قضیه کمی متفاوته...

چند شب پیش با همسفرانم جلسه گذاشتیم که مسیرهای رفت و برگشت و مکان هایی که میخواهیم ببینیم را مشخص کنیم. همچنین مشخص کنیم که شب ها کجا بخوابیم و برنامه ناهار و شاممان به چه صورت باشه. متاسفانه و یا خوشبختانه نتیجه ای در بر نداشت و تصمیم گرفتیم برنامه هر روز را شب قبلش تعیین کنیم! فعلا فقط می دانیم که رفتنی هستیم....همین

+ خبری از سوغاتی نیست. سوال نفرمایید...

+اینطور که از شواهد امر بر میاد تجربه مدیریت وبلاگم در سفرهای پیشین دلنشین بوده و درخواست های زیادی برای میزبانی این بار بوده!!! همانطور که جام ملت های اروپا که تا چند روز دیگر شروع میشود ، در دو کشور اوکراین و لهستان و به صورت مشترک میزبانی میشود ، احتمالا میزبانی وب من هم این بار کاری مشترک و گروهی خواهد بود. همه دوستان می توانند از این فرصت نهایت سوء استفاده را ببرند!!