در حد تافل
تلفن زنگ می خوره و شروع میکنه شماره را به عدد گفتن
ناین ، ایت ، ناین ، وان ، تری ، تری ، سیکس ...
سریع به ذهنم فشار میارم و بلند میگم موبایل خاله است
مامانم میگن بازم خوبه تو زبانت را به یک جایی رسوندی!
من : :|
مواد لازم
واقعا نمی دونم که به چه دلیل موجهی کنداکتور شبکه های تلویزیون با برنامه های آشپزی پر شده. یک اپسیلون هم احتمال نمیدهم که مفید باشند. تصور خانم های خانه دار یا هر فرد دیگری با یک دفتر در حالی که جلوی تلویزیون نشسته و مو به مو دستور پخت غذاهای مختلف را یادداشت کند برایم عجیب و غیر واقعی است. نگاهی که به برنامه های شبکه های سیما بندازیم می بینیم هر روز تعداد زیادی برنامه آشپزی پخش میشه مثل "بهونه" ، "آشپزخانه شماره " 3 یا بخش آشپزی برنامه های "سیمای خانواده " و "به خانه بر می گردیم " و.... در هر برنامه هم هر روز غداهای جدیدی یاد می دهند و همه هم ادعای این را دارند که پیامک و ایمیل و تلفن های زیادی از سوی مخاطبینشون دریافت می کنند و به علت کمی وقت نمی تونند تمامی آنها را بخونند. من اصلا موندم که مگر چند نوع غذا داریم که هر روز با چند نوع غذای جدید آشنا میشیم؟ یا اصلا چند مورد از این غذاها به صورت اورجینال وجود دارد و چند درصدشون من درآوردیست و چیزیست که آشپز عزیز اختراع نموده؟ سامان گلریز و برنامه اش که معرف حضور همه هست. چند بار که اقوام و دوستان سعی کردند طبق دستور پختش عمل کنند چیزی از آب درآمد که مستقیم روانه سطل آشغال شد. مثلا از پخت بیسکوئیت به همراه تخم مرغ یا ترکیب آب نخود با خامه نمی دونم میشه انتظار غذای خوشمزه ای داشت یا نه؟ یا اصلا این برنامه ایست که متوجه بشویم دنت حاوی 80 درصد شیر تازه است و سس مهرام بهترین سسه و رب دلپذیر از گوجه های تازه تهیه شده و ...؟!
به شخصه به کتاب های آشپزی بیشتر اعتقاد دارم . البته اگر از کنار کتاب " کتاب مستطاب آشپزی " نجف دریابندری که به 80 هزار تومان رسیده بگذریم ، " هنر آشپزی" رزا منتظمی هم معرف اکثر دوستداران آشپزی هست. حداقل از تبلیغات فراوان و بین برنامه ای خبری نیست و مهم تر از اون هم اینکه کسانی این دستور های پخت را امتحان کرده اند و راضی بوده اند.
پی نوشت: آشپزی را دوست دارم.