تاکتیک های مقابله با کیمیا!

اخیرا توفیق اجباری نصیبم شده که شب ها زودتر بخوابم! جدای از اینکه این قدر صبح تا شب درگیری ذهنی و فیزیکی دارم که شب ها جنازه ام به خانه میرسد، اما سریال های تلویزیون کاری با من کرده است که ترجیح می دهم شب 10.5 نشده در تخت خواب باشم! یعنی کلی با خودم کلنجار می روم که بابا اشکالی ندارد که مصاحبه ظریف را پخش نکردند، اشکالی ندارد که صدا و سیما با آن همه کارمند و برنامه، جلوی تاک شوهای رشید پور کم می آورد، اشکالی ندارد که اخبارمان 180 درجه با واقعیت فرق دارد، اما واقعا سریال کیمیا برای غیر قابل تحمل است.  کلا دیالوگ های بین کیمیا و مادرش را نمی فهمم. برای مثال:

-مادر کیمیا دخترش را صدا میکند: کِمما ! تید بتهی دینوس میخیئ

کیمیا با حالت تو دماغی جواب می دهد: تید حیهق کی کیخه اسد!

این دیالوگ ها را وقتی می شنوم که به قول بابا،  سرم تو تبلت و لپ تاپ است و دارم ایمیل و پیغام هام را چک می کنم ! اما وقتی به قسمت های انقلاب و جنگ رسیدیم، گریه و شیون ها شروع شد. این قدر صدای گریه و شیون و کشته شدن و اعدام و جنازه نشان می دهند که آدم می مانند به حال شهیدان جنگ گریه کنیم یا به خاطر بازی درخشان مهراوه شریفی نیا از خنده کف زمین پهن بشیم!!

گزینه سوم هم وجود دارد. اگر روزی باشد که خسته نباشم، از ترکیب هدفون و لپ تاپ استفاده می کنم!

اگر روزی باشد که خسته ام ، از ترکیب تبلت و چک کردن تلگرام در تخت خواب استفاده می کنم!