نفس بکش

همیشه آخرهای آذر که میشه، نفس آدم بند میاد. نه به این خاطر که پاییز داره تموم میش!  برای همین مسئله وارونگی دما و آلودگی هوا و جو پایدار و این چیزهایی که اصغری و دوستان در بخش هواشناسی اخبار میگن. تقریبا ده روزی بود که وقتی از پنجره بیرون را نگاه می کردیم چیزی شبیه مه می دیدیم... نه از آنهایی که با بخار آب ایجاد می شوند، از آنهایی که با دود و سرب تشکیل شدند. در این مواقع هم تهران تعطیل می شود. بقیه شهرهای صنعتی آب شش دارند و راحت می توانند تنفس کنند. والا

همیشه هم بحث بر سر راهکارهای برون رفت! از این مسئله در همین آذر پیش کشیده می شود و می رود تا سال بعد همین موقع که دوستان فکر کنند باید با هواپیما آب روی سر مردم بریزند یا اینکه فکر دیگری بکنند... می گویند که موتور و خودرو دو عامل اصلی آلودگی هوا هستند. خب لامصبا اگه با این ها سرکار نیایم با چی تو شهر از ین طرف به اون طرف بریم؟! مترو داریم یا مونوریل تو چهارباغ گذاشتید؟!  پای پیاده یا با دوچرخه هم که بیایم، فقط سردرد، گلو درد، سوزش چشم و غیره نصیبمون میشه...

بگذریم... امروز صبح با صدای بارون بیدار شدم... بارونی که الان به برف تبدیل شده... از ال نینو و بارش های سیل آسا خبری نشد. اما دوست دارم این برف زمستونی را به فال نیک بگیرم و تصور یک زمستان سرد و برفی و سفید در ذهنم مجسم کنم...

+ من کلا  سریال های تلویزیون را نمی بینم. اما بعضی وقت ها از سر اجبار  باید در کنار خانواده بعضی سریال ها را گوش کنم ( چون سرم در کتاب و تبلت است)... در همین حین است که تیتراژ بعضی از این سریال ها جذبم می کنم. مثل تیتراژ ابتدایی سریال معمای شاه...دوست داشتید شما هم گوش کنید.

از اینجا دانلود کنید