اولین نفر (قسمت چهارم)

هنوز استاد داشت توصیه های لازم را میکرد و شماره موبایل استاد فلانی و شماره موبایل اون یکی دانشجو را میداد که یکی دیگر از دانشجو های استاد وارد دفترش شد. کار زیادی نداشت و گیر یک امضا بود. در همین حین داشم فکر می کردم که الان باید از شمال تهران خودم را به غرب و ترمینال غرب برسونم. این کار را هم باید با تاکسی دربست انجام بدم . بعد از ترمینال غرب دوباره با سواری های تهران قزوین خودم را به قزوین برسونم. تو قزوین هم دربست بگیرم و ... 

در همین حین بود که اون دانشجو به استاد گفت باید برود اکباتان ( گه من دقیقا نمیدونم کجاست) . استاد هم بی درنگ گفت که من را تا ترمینال غرب برساند. حالا از من انکار و  از استاد و اون دانشجو اصرار... خلاصه همراه با دانشجوی خیرّ حرکت کردیم به سمت غرب تهران. در راه فهمیدم که دوره لیسانس هم دانشگاهی و هم رشته ای خودم بوده! فقط ورودی ده سال قبل تر از من! خلاصه کلی خاطره استادها را در مسیر با هم مرور کردیم. در حین همین مرور کردن ها بود که چشم من فقط به ساعت دیجیتال ماشینش بود و ذهنی حساب می کردم که چقدر وقت دارم....ساعت 11.19 دقیقه بود که رسیدم ترمینال غرب. با پرس و جو سراغ واشین های سواری قزوین را گرفتم.  خدا می دانست که چقدر باید صبر کنم تا این ماشین ها پر شود. از شانس من سومین مسافر بودم که سوار ماشین شد و جای نفر چهارم هم یک بسته کارتنی بزرگ گرفته بود. ساعت 11.25 دقیقه سوار بر ماشین از در ترمینال به سمت قزوین حرکت کردیم. یک ساعت نیم اگر در راه بودیم،یک بعدازظهر میرسیدم قزوین. خیلی بعید بود به اتوبوس اصفهان برسم و باید قید برنامه شب را میزدم. 

در مسیر نگاهی به پروژه دانشجویی انداختم که وظیفه حملش بر عهده من بود. تازه فهمیدم یک خانم است! بعد از آن هم تبلت را از کیفم بیرون آوردم و در اینترنت به دنبال عکسی از استادی بودم که می خواستم به دیدنش بروم ولی تا به حال ندیده بودمش! ده دقیقه چشمانم را می بستم دوباره باز می کردم و نگاهی به ساعت و کیلومترهای باقی مانده می انداختم. اما خوشبختانه راننده سواری با حداکثر سرعت مجاز می رفت و این یک مزیت برای من بود. ساعت 12.45 رسیدم قزوین. به محض پیاده شدن یک نفر گفت آقا دربست؟ هنوز چهره و ماشینش را ندیده بودم که گفتم برو تا بریم.  تهران که بودم استاد فلانی گفته بود بیا دانشگاه برای همین به راننده تاکسی گفتم برو به اون سمت.... در همین حین دوباره بهش زنگ زدم. وقتی جواب داد انگار یک بشکه آب یخ رویم خالی کرده باشند... گفت خیلی منتظرت شدم اما دیر کردی و برای همین من رفتم شهرداری...بیا به سمت شهرداری و پشت در اتاق جلسات شورای شهر منتظر باش

به راننده گفتم هر چقدر میتونی سریع تر برو به سمت شهرداری.... ساعتئ 12:50دقیقه....

ادامه دارد...