سرهای فروافتاده

یکی از دلایلی که صدا و سیما دیگر انتخاب اول خیلی ها نیست و باعث شده مردم برای پیگیری و مطلع شدن از اخبار سراغ شبکه های مجازی و در حالت کلی اینترنت بروند، عقب ماندگی صداسیماست. عقب ماندگی از این لحاظ که خبری منتشر می شود، داغ می شود، بحث و نقد و نتیجه گیری می شود و گاهی به انجام جرکت هایی هم منجر می شود اما زمانی که این خبر بر مدار نزولی قرار می گیرد تازه صدا و سیماست که از خود واکنش نشان می دهد. آن هم نه آن واکنشی که بتواند ذهن کنجکاو مخاطب را راضی کند. همین ماجرای هتل مهاباد نمونه دیگری از این عقب ماندگی است. بیش از یک هفته از این اتفاق می گذرد، اخبار آن در فضای مجازی هر لحظه به روز می شود، اجتماع و درگیری و نزاع رخ می دهد، اظهار نظر هایی صورت می گیرد ولی صدا و سیما همچنان از این موضوع غافل است. گرچه می توانست با پوشش خبری آن و مصاحبه با مسئولین، هم ذهن مخاطب را روشن تر کند و هم اینکه از بروز درگیری و نزاع طرفین به علت نقصان اطلاعات روشن، جلوگیری کند. تا به حال از این اتفاقات زیاد افتاده است. مگر اسیدپاشی های اصفهان نبود؟ مگر همین تصادف خودروهای لوکس نبود؟ این عقب ماندگی در کنار ایجاد حس بی اعتمادی مفرط بین پرمخاطب ترین رسانه دولتی، عواقبی دارد که کم کم نشانه هایش بروز می کند. یکی از نشانه های اش همین سرهای فروافتاده بر روی گوشی هاست....