آماده واکنش احتمالی باشید!

اول از همه باید بگویم که در اطرافیان دور و نزدیک ما نیز پزشک وجود دارد. اما این دلیل نمی شود که از صنف پزشکان انتقاد نکنم. از قدیم عادت بوده که بعضی چیزها در کشور ما "تابو" به حساب آید و در مورد آن نه بشود حرف زد و نه بتوان شوخی کرد. یکی از همین تابو ها هم پزشکان هستند. گروهی که درصد بالایی از آنها خود را برتر از دیگران و به خصوص بیماران می دانند و حس می کنند که اگر دقیقه ای بیشتر برای بیمار وقت بگذراند از وقت گران بهای آنها تلف می شود. خود من به شخصه تا به حال برخوردهای بد زیادی از این گروه دیده ام. برای مثال وقتی که از دکتر خواستم توضیح بیشتری در مورد کاری بدهد عصبانی شد و درآمد هنگفت اش را به رخ ام کشید. نمونه بارز این نوع نگاه هم در بیانیه سازمان نظام پزشکی به عینه وجود دارد که نسبت به عواقب هرگونه واکنش احتمالی جامعه پزشکی به نهادهای امنیتی و قضایی هشدار داده است!!

زیاد از بحث دور نشویم. اینکه مردم وقتی خسته و کلافه به خانه برگردند و بتوانند ساعتی را به خنده بگذرانند بد نیست. والا اگر دلیل این خنده و انبساط خاطر من باشم خوشحال میشوم. چون توانسته ام باری از روی خستگی های روزمره مردم کم کنم.اما موضوع دیگری که چند سالی است باب شده است اعتراض به برنامه های طنز، متون طنز و حتی کاریکاتور است و نشان می دهد حتی قشر تحصیلکرده هم می توانند درک درستی از طنر و کاریکاتور نداشته باشند. هر چیزی مسخره کردن به حساب نمی آید. واقعا چه اشکالی دارد که سریال طنزی ساخته شود و قبح و گارد همیشگی پزشکان ریخته و شکسته شود؟ به شخصه از دکتری خوشم می آید که برایم وقت بگذارد و حرفم را بشنود و در چشمانم نگاه کند. نه آن پزشک بیمارستان نیمه دولتی که حتی سرش را بلند نمی کند و فقط دفترچه ام را با انواع قرص پر می کند.

در انتها باید خطاب به رییس سازمان نظام پزشکی عرض کنم که تهدید، واکنش احتمالی!، تجمع و اعتراض و در نهایت جلوگیری از پخش سریال یک هزارم هم به کار و حرفه شما اعتبار نمی بخشد. تقدس و اعتبار حرفه شما در عمل مشخص می شود نه در حرف و تهدید...